Στον χώρο των γυμναστηρίων είναι πολύ σύνηθες ένας ασκούμενος να αντιμετωπίσει κάποιον ίσως και έντονο πόνο στην περιοχή του αγκώνα, καθώς εκτελεί διάφορες ασκήσεις που συμμετέχουν τα άνω άκρα, αλλά και σε διαφορες καθημερινές του δραστηριότητες. Ο πόνος λοιπόν αυτός συνήθως προέρχεται από την φλεγμονή ενός ή και παραπάνω τενόντων της περιοχή του αγκώνα, τραυματισμός γνωστός ως έσω ή έξω επικονδυλίτιδα.
Η έσω επικονδυλίτιδα (golf elbow) χαρακτηρίζεται από πόνο και ευαισθησία πάνω από τον λεγόμενο, έσω επικόνδυλο του αγκώνα, δηλαδή στην εσωτερική πλευρά της άρθρωσης. Ο πόνος στην συγκεκριμένη τενοντοπάθεια, αυξάνεται με την δραστηριότητα και μειώνεται με την ανάπαυση και συνήθως επιμένει με τη χρόνια χρήση.
Η έξω επικονδυλίτιδα (tennis elbow) αναφέρεται σε πόνο στην εξωτερική πλευρά του αγκώνα, δηλαδή στον έξω επικόνδυλο και αποτελεί μια συχνά αναφερόμενη τενόντια κάκωση της περιοχής, λόγω επαναλαμβανόμενης χρήσης και καταπόνησης των τενόντιων δομών του αγκώνα.
Το ιδιαίτερο με την έσω ή έξω επικονδυλίτιδα είναι ότι η άρθρωση του αγκώνα, καθώς χρησιμοποιείται σχεδόν κάθε στιγμή για την εκτέλεση μιας κίνησης, αλλά και την μεταφορά οποιοδήποτε βάρους, επιβραδύνει την επούλωση της φλεγμονής και πολλές φορές επιδεινώνει τον τραυματισμό και τον επερχόμενο πόνο αυτού. Η έντονη ή ήπια ενόχληση του συγκεκριμένου τραυματισμού μπορεί να μην περιορίζεται μόνο κατά την εκτέλεση διαφόρων ασκήσεων εντός του γυμναστηρίου, αλλά και έξω από αυτό, στην καθημερινή μας ζωή.
Πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε λοιπόν αυτόν τον τραυματισμό για την γρηγορότερη ανακούφιση από τον πόνο μίας άρθρωσης που συνέχεια χρησιμοποιείται;
Για την αντιμετώπιση της επικονδυλίτιδας, έσω ή έξω, ο ασκούμενος ενδείκνυνται να εκτελεί διατατικές ασκήσεις για τους καμπτήρες και εκτείνοντες μύες του καρπού ιδαίτερα μετά το τέλος της προπόνησης.
Σε επόμενο στάδιο, όταν δεν υπάρχει έντονος πόνος μπορούν να χρησιμοποιηθούν ασκήσεις με λάστιχα ή αλτήρες για την ενδυνάμωση της περιοχής, δηλαδή τους καμπτήρες και εκτείνοντες μύες του καρπού.
Ο ασκούμενος μπορεί να συνεχίσει το συνηθισμένο του πρόγραμμα όσο αφορά την προπόνηση αντιστάσεων, ωστόσο πρέπει να αποφεύγει τις ασκήσεις που του προκαλούν πόνο στην περιοχή μέχρι την αποκατάσταση του τραυματισμού.
Ακόμη, για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα πρέπει να αποφεύγονται να εκτελούνται ασκήσεις για τα άνω άκρα με την άρθρωση του αγκώνα τεντωμένη (όπως πλάγιες εκτάσεις ώμου), αλλά και ασκήσεις με το βάρος του σώματος που απαιτούν μεγάλη απαίτηση για την άρθρωση του αγκώνα (βυθίσεις, έλξεις στο μονόζυγο).
Ευαγγελία Ζαχαρία
Functional Trainer/ Εκπαιδεύτρια ALTERLIFE School
ALTERLIFE Boutique Μαρούσι