Η επικοντίστρια που χάρισε στην Ελλάδα ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο σου λέει πώς έκανε το άλμα που την έφτασε στο ψηλότερο σκαλί του ολυμπιακού βάθρου.
Για τη χρυσή Ολυμπιονίκη του Ρίο το καλύτερο της παιχνίδι από την ηλικία των 6 ετών ήταν το τρέξιμο. Λογικό,βέβαια, αφού μεγάλωσε σ’ένα σπίτι που ο στίβος ήταν στην καθημερινότητα των γονιών της καθότι πρωταθλητές και οι δύο. Το 2000, όταν ήταν 12 ετών, και ενώ παρακολουθούσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ εντυπωσιάστηκε από το άλμα επί κοντώ γυναικών, που μόλις είχε μπει στο ολυμπιακό πρόγραμμα.Σε σύντομο χρονικό διάστημα άρχισε να σημειώνει τις καλύτερες επιδόσεις όλων των εποχών στην κατηγορία των κορασίδων. Το ταλέντο της ήταν αδιαμφισβήτητο. Τα χρόνια περνούσαν και το κοριτσάκι με την κοτσίδα μεγάλωνε, και μαζί με αυτό και οι επιτυχίες της. Πήρε πολλά μετάλλια σε παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα κορασίδων και νεανίδων μέχρι που ενηλικιώθηκε. Εκεί πέρασε ένα μεταβατικό στάδιο. Με
την αποφοίτησή της από το λύκειο πήρε αθλητική υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια. Κάπου εκεί αποφάσισε να δώσει βάρος στις σπουδές της, που αρχικά ήταν στη Βιολογία. Μετά ακολούθησε το μεταπτυχιακό στην Νευροψυχολογία, που της χάρισε και τη θέση της βοηθού καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Φοίνιξ στην Αριζόνα.
Τότε ήταν που αποφάσισε ότι έπρεπε να κάνει ένα διάλειμμα από τα βιβλία και τις σπουδές της και να επιστρέψει στον αθλητισμό. Κάπως έτσι κατέληξε να ανεβαίνει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στη Βραζιλία…Μόνο που στη διαδρομή αυτή είχε βρει έναν ισχυρό σύμμαχο. Στο μεσοδιάστημα η 26χρονη Ελληνίδα πρωταθλήτρια γνώρισε τον Αμερικανό,επίσης αθλητή του επί κοντώ, Μίτσελ Κρίερ με τον οποίο παντρεύτηκε και πλέον ζούνε μαζί στο Οχάιο. Ο Κρίερ,εκτός από σύζυγος, έγινε και προπονητής της.Η επιτυχία του Ρίο όπως θα διαπιστώσετε στη συνέντευξη που ακολουθεί κάθε άλλο παρά τυχαία ήρθε.
Οι δυο τους άλλαξαν την προπόνησή της, τη διατροφή της, αλλά κυρίως τον τρόπο σκέψης της, και το αποτέλεσμα απλά επιβεβαίωσε τις επιλογές τους. Για την Κατερίνα Στεφανίδη το χρυσό μετάλλιο δεν πρόκειται να της αλλάξει ριζικά τη
ζωή, αφού πλέον έχει αρχίσει ήδη να σκέφτεται την επιστροφή της στο Οχάιο και το διδακτορικό της στη γνωσιακή ψυχολογία.
Πόσες μέρες την εβδομάδα προπονείσαι;
Για πόσες ώρες κάθε φορά;Έχω προπόνηση 5 φορές την εβδομάδα, χωρίς να έχω συγκεκριμένες ημέρες. Το πρόγραμμα που έκανα φέτος τον χειμώνα ήταν 3 ημέρες προπόνηση και 1 μέρα ξεκούραση. Επίσης δεν κάνω ποτέ διπλές προπονήσεις πρωί και απόγευμα.Κάνω πάντα μια προπόνηση τη μέρα.Η διάρκεια της έχει να κάνει με το τι πρέπει να κάνω την κάθε μέρα. Μπορεί να είμαστε στο στάδιο που χρειάζεται να κάνω 6 ώρες προπόνηση με άλματα. Γενικώς φέτος άλλαξα πολλά πράγματα. Έριξα βάρος στην ταχύτητα αλλά και στην τεχνική πάνω στα άλματα. Κι επειδή ασχολούμαι πολλά χρόνια με τον αθλητισμό έχω κάποια πράγματα που μου αρέσουν περισσότερο και κάποια άλλα που δεν τα συμπαθώ και τόσο. Για το λόγο αυτό
έβαλα τις λιγότερο αγαπημένες μου ασκήσεις μέσα στο πρόγραμμα με αυτές που μου αρέσουν έτσι ώστε να μη μου φαίνονται πολύ. Για παράδειγμα, βαριόμουν να κάνω ασκήσεις κορμού και μου έλειπε η ενδυνάμωση στο εσωτερικό των μυών. Έτσι,
σκεφτήκαμε να κάνω ένα σετ σε κάτι τεχνικό που μου αρέσει και μετά ένα σετ με ασκήσεις κορμού. Μπορώ να πω ότι μου βγήκε καλά.
Το άλμα επί κοντώ είναι ένα αγώνισμα που θέλει πολυσύνθετη προπόνηση. Απαιτεί, ταχύτητα, ευλυγισία αλλά και τεχνική. Αυτό πως το καταφέρνεις;
Έχω δοκιμάσει πολλές και διάφορες προπονητικές μεθόδους τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Αμερική.Στο άλμα επί κοντώ είναι σημαντική η ενόργανη γυμναστική, εμείς όμως δεν κάνουμε ποτέ. Προτιμώ να κάνω δέκα άλματα παραπάνω στην προπόνηση για να βελτιώσω την τεχνική μου και να έχω έτσι καλύτερη την αίσθηση στον αέρα. Γενικώς φέτος όταν ξεκινήσαμε τη χρονιά κοιτάξαμε να δούμε τι έχω περισσότερη ανάγκη να βελτιώσω και δομήσαμε ένα πρόγραμμα για να με βοηθήσει περισσότερο. Βάλαμε λιγότερα βάρη έτσι ώστε να αποφύγω τους τραυματισμούς. Στη θέση τους βάλαμε περισσότερες εκρηκτικές ασκήσεις.Σήκωνα δηλαδή πολύ λιγότερα κιλά αλλά με μεγαλύτερη εκρηκτικότητα. Αυτό με βοήθησε να είμαι εκρηκτική και στα άλματα. Αλλάξαμε και την αερόβια προπόνηση. Από εκεί που έκανα 150άρια και 130άρια, φέτος ξεκίνησα με 100άρια και μέσα στον μήνα σιγά-σιγά κατεβάζαμε μέχρι που φτάσαμε στα 30 μέτρα που είναι
και η φόρα μου στο διάδρομο του επί κοντώ.
Τι περιέχει η διατροφή σου;
Το πρωινό μου μέχρι πρότινος ήταν πάντα δημητριακά με γάλα. Πλέον το έχω αλλάξει και τρώω βρασμένη βρώμη με μπανάνα, μαύρη ζάχαρη,κανέλλα και ξηρούς καρπούς. Αυτό με κρατάει πολλές ώρες χορτάτη,μου δίνει απίστευτη ενέργεια και δεν
χρειάζεται να φάω κανονικό γεύμα μεταξύ πρωινού και προπόνησης που είναι το μεσημέρι. Μετά την προπόνηση τρώω είτε ένα σάντουιτς ή γιαούρτι με φρούτα ή μπάρα πρωτεΐνης. Το βραδινό είναι το μοναδικό «κανονικό» γεύμα της μέρας και
περιέχει πάντα μεγάλη ποσότητα κρέατος. Τρώω μοσχάρι, κοτόπουλο (στήθος ή φτερούγες) και πολύ πιο σπάνια ψάρι γιατί δεν του έχω ιδιαίτερη αδυναμία. Ψήνουμε σχεδόν καθημερινά στο γκριλ στην αυλή, κάτι που είναι μια αμερικάνικη καθημερινή συνήθεια. Σχεδόν όλοι οι γείτονές μας ψήνουν καθημερινά το φαγητό τους στο μπάρμπεκιου της αυλής. Το κρέας το συνοδεύω σχεδόν πάντα με σαλάτα ή μαρούλι ή χωριάτικη που, εντάξει, τα λαχανικά της Αμερικής δεν έχουν καμία σχέση με της Ελλάδας, αλλά τι να κάνουμε…
Τι προτιμάς να τρως πριν και μετά από τον αγώνα;
Δεν τρώω κάτι συγκεκριμένο πριν τον αγώνα. Σχεδόν πάντα είναι διαφορετικό. Προτιμώ όμως κάτι γλυκό.Μετά, ειδικά αν ο αγώνας είναι μεγάλος έχω σφιγμένο στομάχι και δεν μπορώ να φάω κάτι. Πρέπει να περάσουν αρκετές ώρες έτσι ώστε να χαλαρώσω και να φάω κάτι ελαφρύ.
Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον που θέλει να ξεκινήσει να αθλείται;
Βασικά θεωρώ ότι όλοι πρέπει να ασχολούνται με τον αθλητισμό, ακόμη και με το ζόρι! Προσωπικά δεν θα είχα καταφέρει ό,τι έχω καταφέρει αν δεν είχα ασχοληθεί με τον αθλητισμό.Έμαθα από πολύ μικρή ηλικία να οργανώνω σωστά τον χρόνο μου. Ο αθλητισμός βοηθάει στην ισορροπία του χαρακτήρα και την ανάπτυξη της προσωπικότητας. Κακά τα ψέματα, όμως,ο πρωταθλητισμός δεν σημαίνει αυτόματα και καλή υγεία γιατί φτάνεις τον οργανισμό σου στα όρια για να πετύχεις τους υψηλούς στόχους που βάζεις κάθε φορά.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Φεβρουαρίου του
1990. Ανήκει στον Α.Ο. Φιλοθέης και προπονείται
με τον Αμερικανό Μίτσελ Κρίερ.
Μετάλλια
2016: Χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο
2016: Χρυσό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο
Άμστερνταμ
2016: Χάλκινο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλει-
στού στίβου στο Πόρτλαντ
2015: Ασημένιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα
κλειστού στίβου στην Πράγα
2014: Ασημένιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη
Ζυρίχη
Μια τυπική μέρα της Κατερίνας Στεφανίδη
Ξυπνάω γύρω στις 11 το πρωί και μπαίνω σε φάση προετοιμασίας για την προπόνηση. Το σπίτι που μένουμε είναι μακριά από το στάδιο, περίπου 45 λεπτά. Στις 2 το μεσημέρι ξεκινάω την προπόνηση και ανάλογα με το πρόγραμμα της ημέρας τελειώνω είτε στις 5 το απόγευμα είτε στις 8. Μετά πάω σούπερ-μάρκετ για να ψωνίσω για το βραδινό (πηγαίνουμε κάθε μέρα με τον άντρα μου για να παίρνουμε φρέσκα προϊόντα). Όταν επιστρέφουμε σπίτι μαγειρεύουμε. Μετά το δείπνο το πρόγραμμα έχει χαλάρωση συνήθως με κάποια ταινία και στη συνέχεια ύπνο.
