Το ουρικό οξύ είναι μία χημική ένωση η οποία παράγεται από το μεταβολισμό των πουρινών, χημικές ενώσεις οι οποίες αποτελούν βασικό συστατικό του DNA του οργανισμού μας. Μετά την παραγωγή του, το ουρικό οξύ φιλτράρεται στους νεφρούς και αποβάλλεται. Ωστόσο, δεν αποτελεί ένα άχρηστο προϊόν του οργανισμού καθώς έχει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση.
Οι φυσιολογικές τιμές ουρικού οξέος στο αίμα είναι 3,5-7,2mg/dl. Μιλώντας για αυξημένες τιμές ουρικού οξέος στο αίμα αναφερόμαστε στην κατάσταση της υπερουριχαιμίας, η οποία μπορεί είτε να είναι ασυμπτωματική είτε να οδηγήσει σε ουρική αρθρίτιδα (συσσώρευση κρυστάλλων ουρικών αλάτων σε περιοχές του σώματος όπως οι αρθρώσεις και οι χόνδροι), νεφρολιθίαση και νεφρική ανεπάρκεια. Μερικά από τα πιο σημαντικά αίτια αύξησης του ουρικού οξέος στο αίμα είναι τα παρακάτω:
-Δίαιτα αυξημένη σε πουρίνες
-Λήψη διουρητικών ή ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων
-Αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ
-Γενετική προδιάθεση
-Υποθυρεοειδισμός
-Παχυσαρκία
-Ψωρίαση
-Στεφανιαία νόσος
Τα πιο κοινά συμπτώματα που μπορεί να εκδηλωθούν λόγω των αυξημένων επιπέδων ουρικού οξέος στο αίμα παρουσιάζονται στον πίνακα που ακολουθεί.
| Ουρική αρθρίτιδα | Νεφρολιθίαση | Νεφρική ανεπάρκεια |
| · Οξύς πόνος αρθρώσεων
· Φλεγμονή αρθρώσεων · Ξεφλούδισμα δέρματος γύρω από τις αρθρώσεις · Πυρετός |
· Οξύς πόνος σε κοιλιά, πλευρά και βουβωνική χώρα
· Πόνος κατά την ούρηση · Αύξηση της συχνότητας ούρησης · Αιματουρία · Ναυτία · Εμετός |
· Μειωμένη ούρηση
· Δύσπνοια · Οίδημα άκρων · Υπνηλία · Κόπωση |
Η αντιμετώπιση της υπερουριχαιμίας έγκειται στην υιοθέτηση ενός υγιεινού διατροφικού προτύπου. Πιο συγκεκριμένα, αυτή περιλαμβάνει κατανάλωση επαρκούς ποσότητας νερού, μετρημένη κατανάλωση αλκοόλ, σταθερή και αργή απώλεια σε περιπτώσεις αυξημένου σωματικού βάρους, κατανάλωση ελαφριών και μικρών γευμάτων και αποφυγή κατανάλωσης τροφίμων πλούσιων σε πουρίνες. Παρακάτω αναφέρονται τέτοια τρόφιμα.
| Τρόφιμα που αποφεύγω (Υψηλού περιεχομένου σε πουρίνες) | Τρόφιμα που καταναλώνω με μέτρο (Μέτριου περιεχομένου σε πουρίνες) |
| · Εντόσθια (συκώτι, εγκέφαλος, νεφρά, σπλήνα, γλυκάδια)
· Ζωμός-σάλτσα κρέατος · Σούπες κρέατος, ψαριού, κοτόπουλου · Κυνήγι και λιπαρά κόκκινα κρέατα · Χήνα · Θαλασσινά (χτένια, μύδια, γαρίδες, χταπόδι) · Αυγοτάραχο · Χαβιάρι · Σαρδέλες · Σκουμπρί · Ρέγκα · Αντζούγιες · Αμύγδαλα · Μαγιά |
· Άπαχο κόκκινο κρέας
· Πουλερικά · Ψάρια και οστρακοειδή · Σπαράγγια · Σπανάκι · Αρακάς · Ντομάτα · Μανιτάρια · Κουνουπίδι · Όσπρια
|
Τέλος, η διατροφική αντιμετώπισης των αυξημένων επιπέδων ουρικού οξέος μπορεί να συμπληρωθεί με φαρμακευτική αγωγή όπου αυτή κρίνεται απαραίτητη.
Νικολοπούλου Ελίνα
Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
ALTERLIFE Fitness Excellence
